Biz üzerine...

Bir de öyle acayip bir bağ var ki aramızda, bu sıralar sen de hissediyorsan, normalden cok daha fazla düşünüyorum seni ve ihtiyaç duyuyorum varlıgına...

Ama her zaman da kendime itiraf ettiğim bazı gerçekler var ki onlar beni normal hayata geri döndürüyorlar:
- Evet, bir daha asla bu kadar derinden, bu kadar karsılıklı ve bu kadar naif bir sevgi yaşayamayacagım...
- Ama evet, biz ya da kendim için söyleyeceğim, ben gerçekten bu 6 sene içerisinde cok yıprandım...
- hayatıma bir baskası girse de ha deyince evlenmeyeceğim ve belki senin ihtiyacın olan zaman kadar ben yine birisi varken ya da yalnız o süreyi zaten geçireceğim ama, bir şeylerin düzelmesi için benim bir ya da birden fazla sene daha bekleyecek gücüm kalmamış ve işte bu sebepten kendimi yemişim zaten...
- Sevgimiz üzerine cok büyük eksiklikler duyuyorum ve cok özlüyorum ama bir yandan da ilişki boyunca söylediğim ve söylendiğim sekilde, hala birlikte olmasaydık da arkadasım olacak kadar cok muhabbet edebileceğim aynı dilden, aynı bakış açısı ile benzer tepkilerle konusabileceğim bir adam istiyorum hayatımda...
- Sadece konusabilmek, anlaşabilmek, hiç sıkılmadan eglenebilmek cok güzel ama o da hiç yeterli degil tek basına...Sevmekten korkmamak da lazım...
off kalbim agrıyor...
acıyor...